"Αυτομέριμνα και πρόληψη, Ψυχική υγεία"
Ο Δεύτερος κύκλος Εργαστηρίων δεξιοτήτων ( Δεκέμβριος - Ιανουάριος), ολοκληρώθηκε μετά από 5 εργαστήρια και είχαμε σημαντικά αποτελέσματα που θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας.
1ος Θεματικός Κύκλος: "Ζω καλύτερα - Ευ Ζην".
Υποθεματική: "Αυτομέριμνα και πρόληψη, Ψυχική υγεία"
Τίτλος: Το παπάκι πάει..." από το Χαμόγελο του Παιδιού.
1ο εργαστήριο: Φτιάξε τον Βοηθό Σου
Τα παιδιά ύστερα από ενημερωτικό email που έλαβαν οι γονείς τους, έφεραν κάλτσες από το σπίτι τους. Στο σχολείο ήρθε η μητέρα μαθήτριάς μας και βοήθησε μαζί με τις εκπαιδευτικούς, τα παιδιά να τοποθετήσουν τα υλικά που τα ίδια διαλέξαν πάνω στις κάλτσες. Θαύμα!
Τώρα δεν είναι πια κάλτσες είναι οι βοηθοί μας!! είπαν τα παιδιά.
Στην ολομέλεια η κούκλα της νηπιαγωγού τους συστήθηκε.
Είμαι η πρασινούλα και μου αρέσει να παίζω με τους φίλους μου, δε μου αρέσει να με μαλώνουν και φοβάμαι να είμαι μόνη μου.
Στα περισσότερα άρεσε το σχολείο και το παιχνίδι, δε τους άρεσε να πονάνε, να αρρωσταίνουν να τα μαλώνουν. Φοβόνται το σκοτάδι, τα φαντάσματα και να είναι μόνα τους
Έβγαλαν και μια αναμνηστική φωτογραφία.
2η Δραστηριότητα εμψύχωση και συνεργασία
Τα παιδιά πήραν τους βοηθούς τους, τους περιεργάστηκαν και τους μίλησαν.
Έπειτα χωρίστηκαν μόνα τους σε ομάδες, η εκπαιδευτικός έκανε μικρές παρεμβάσεις ώστε οι ομάδες των παιδιών να είναι ανομοιογενείς ως προς το γνωστικό επίπεδο και τις δεξιότητες.
Σε κάθε ομάδα δόθηκε ο χώρος που θα διαδραματιζόταν η παράσταση, δάσος, supermarket, δρόμος, σχολείο, παιδική χαρά. Οι ομάδες έφτιαξαν πολύ μικρές αυτοσχέδιες ιστορίες που τις παρουσίασαν στους υπόλοιπους. Τις ιστορίες παρουσίασαν στο μικρό κουκλοθέατρο.
Ο Ξενοφώντας μερικές μέρες πριν μας είχε πει ότι θα φέρει ένα
φίλο του που
θέλει βοήθεια.
Γιατί θα ζητήσει βοήθεια από εμάς Ξενοφώντα? Τον ρωτήσαμε.
Επειδή έμαθε ότι έχετε καλούς βοηθούς, μας είπε. Καταλάβαμε ... τις κούκλες μας!
Αυτή τη μέρα μιλήσαμε για τη λαϊκή αγορά, εμείς περιγράψαμε τις εμπειρίες μας όλοι είδαμε φωτογραφίες και επικεντρωθήκαμε στο ότι στη λαϊκή αγορά υπάρχει πολύς κόσμος που οι περισσότεροι είναι άγνωστοι μεταξύ τους και ότι υπάρχει πολλή φασαρία . Βρήκαμε ακόμα χώρους που έχουν και αυτοί πολύ κόσμο άγνωστο μεταξύ τους και έχουν και φασαρία. ( Παιδική χαρά, παραλία, δρόμος με πολλά μαγαζιά και super market.
1η Δραστηριότητα Διήγηση ιστορίας.
Την επομένη νιώσαμε μεγάλη έκπληξη όταν το μεσημέρι είδαμε ένα
παπάκι δίπλα στο Ξενοφώντα και καταλάβαμε ότι είναι ο φίλος του
που θέλει
βοήθεια.
Μας συστήθηκε και ζήτησε τη βοήθειά μας.
Μετά μας διηγήθηκε μια ιστορία.
Αφηγητής :
Ο Αλέξανδρος είναι ένα
συνεργάσιμο παιδί. Ακούει τις συμβουλές των γονιών του και προσπαθεί κάθε μέρα
να τις καταλάβει και να τις ακολουθεί γιατί αισθάνεται ωραία με αυτό.
Μια μέρα ο Αλέξανδρος πήγε
Φωνές, φασαρία, κίνηση, πάγκοι
«Εδώ τα καλά μήλα, εδώ τα καλά
πορτοκάλια» φώναζε ένας κύριος πίσω από
το πάγκο του.
Μαμά:
« Έλα Αλεξανδράκο μου να πάρου
Αφηγητής :
H μαμά διάλεγε πορτοκάλια και μιλούσε με τον
άνθρωπο και ο Αλέξανδρος κοιτούσε τριγύρω του. Kάποια στιγμή πέφτει το μάτι του στον πάγκο με
τα παιχνίδια. Εκείνο το καφετί μαϊμουδάκι
που κρατάει 2 πιάτα (αυτά που έχουν και στα ντραμς) και κάθε τόσο τα
χτυπάει είναι πραγματικά πολύ αστείο.
Ντόινγκ , ντόινγκ, ντόινγκ!
«Πω πω» σκέφτηκε « φοβερό είναι»
και έτσι όπως το κοίταζε, άφησε το χέρι της μαμάς του.
Μαμά:
«Κοντά μου Αλέξανδρε» είπε
κατευθείαν η μαμά που τρόμαξε που της άφησε το χέρι.
Αλέξανδρος:
«Ναι μαμά» είπε ο Αλέξανδρος .
Αφηγητής:
Ο κύριος που πουλούσε τα
παιχνίδια του χαμογελούσε… εκείνος τον κοίταξε αλλά δεν έκανε κάτι. Η μαϊμού
είχε πολλή πλάκα!
«Θα μου το πάρει η μαμά οπωσδήποτε»
και γυρίζει να της το πει.
Όμως δεν την βλέπει. Που είναι; Ο
κόσμος φαίνεται πιο πολύς τώρα και ο Αλέξανδρος αρχίζει να φοβάται.
Πού να είναι η μαμά;
Δεν μιλάει και αρχίζει και
περπατάει γρήγορα μέσα στα στενά, για να την βρει.
Ούτε εδώ, ούτε εδώ. Μα που είναι τέλος πάντων;
Και τότε συνειδητοποιεί ότι δεν
ξέρει που βρίσκεται. Ο κόσμος περπατάει γρήγορα και τον σπρώχνει συνέχεια.
Κανείς όμως δεν του δίνει σημασία.
Φοβάται πολύ.
Πήγε σε μια γωνιά και άρχισε να
κλαίει.
Τότε τον πλησίασε μια κυρία
Άγνωστη κυρία:
« Τι έχεις μικρούλι; Γιατί
κλαίς;»
«Αλέξανδρός:
«Έχασα τη μαμά μου»
Άγνωστη κυρία:
«Μην στενοχωριέσαι» ,εγώ τη ξέρω
τη μαμά σου, είμαστε φίλες. Θα έρθεις σπίτι μου και θα την περιμένου
Αφηγητής:
Η κυρία είχε κάτι πάνω της, μια
σιγουριά και ήξερε και τη μαμά. Ο
Αλέξανδρος ήταν πολύ φοβισμένος και μπερδεμένος ταυτόχρονα. Σηκώθηκε και έπιασε
το χέρι της που του το είχε απλώσει.
«Θα πάω
Αλέξανδρος:
«Κυρία.. πως σας λένε;»
Άγνωστη κυρία:
«ΕΕΕ.. Στρατούλα » του είπε αλλά
του έσφιξε δυνατά το χέρι και τον
τράβαγε
Αφηγητής
Ο φόβος έγινε πιο
Θυμήθηκε τότε μια συμβουλή της μαμάς και του μπαμπά που του
την έλεγαν συχνά «ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΤΕ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ».
Ο Αλέξανδρος αντιστάθηκε και
άρχισε να φωνάζει
Αλέξανδρός:
«Άφησε
Αφηγητής:
«Τι γίνεται εκεί;» τι συμβαίνει
Και ενώ πριν κανείς δεν τον
κοίταγε τώρα όλοι είχαν σταματήσει και τον κοιτούσαν. Κάποιοι πιο θυμωμένοι
φώναζαν σε αυτή την κυρία η οποία του άφησε το χέρι και προσπαθούσε να φύγει.
Πήγαν να τον πλησιάσουν κάνα δυο άνθρωποι αλλά ο Αλέξανδρος άρχισε να τρέχει
γρήγορα….
Ντρεπόταν πολύ . Έτρεχε, έτρεχε και πήγε κάπου και
κρύφτηκε.
Και τώρα τι θα κάνει ο
Αλέξανδρος;;; είναι μόνος του και φοβάται.
Αλέξανδρος:
«Δεν έπρεπε να είχε αφήσει ποτέ
το χέρι της μαμάς του».
«Πως θα την βρω την μαμά μου;
Πρέπει να σκεφτώ που μπορεί να
είναι.
ΑΑΑ σκέφτηκε…μα βέβαια…. θα
Σηκώθηκε από εκεί που καθόταν και
άρχισε να περπατάει. Σκεφτόταν ποιο δρόμο είχε πάρει… όλοι όμως ήταν τόσο
ίδιοι.
Και να ….εκεί που περπατούσε … ο
πάγκος
Ο Αλέξανδρος ήταν πια χαμένος.
Έπρεπε όμως να
κάνει κάτι..
Θα μιλήσω σε κάποιον σκέφτηκε…
ναι αλλά η μαμά και ο μπαμπάς λέει δεν μιλά
«Πρέπει όμως κάπου να μιλήσω… και
αν όμως αυτός που μιλήσω είναι κακός και
Και να … εκείνη την στιγμή είδε
μια κυρία
Αλέξανδρος:
«Κυρία;»
«Ορίστε αγόρι μου;;;»
«Να ξέρετε έχασα τη μαμά μου… δεν
ξέρω που είναι…» και άρχισε να κλαίει γοερά.
Κυρία
«Θυμάσαι που μένεις;»
Αλέξανδρος:«Στο σπίτι μου» απάντησε
Κυρία:«Διεύθυνση θυμάσαι;»
Αλέξανδρος «Όχι» της είπε ο Αλέξανδρος… «έπρεπε να το ήξερα
αυτό. Και μου το ‘χανε πει όλοι»
Κυρίας:«Το τηλέφωνο της μαμάς; Το θυμάσαι;»
Αλέξανδρος «Όχι» απάντησε και πάλι… κάτι θυμόταν αλλά να
φοβόταν τόσο πολύ τώρα που δεν θυμόταν όλους τους αριθμούς.
Κυρία:«Ξέρεις τι θα κάνου
«Θα μας βοηθήσει ο αστυνομικός»
Αλέξανδρος«Όχι όχι ο αστυνομικός» θα
Κυρία: Ηρέμησε καλό μου, οι αστυνομικοί αγόρι μου,
βοηθάνε τα παιδιά, δεν τα πάνε φυλακή. Φυλακή πάνε οι άνθρωποι που έχουν κάνει
κάτι κακό, που έχουν κάνει κακό σε άλλους ανθρώπους. Εσύ δεν έκανες τίποτα
κακό».
Αλέξανδρος:«Έκανα… άφησα το χέρι της μαμάς»
Κυρία:«Βέβαια… αλλά δεν έβλαψες κανένα. ήταν ατύχημα,
δεν ήταν κακή πράξη».
Και έτσι πήγαν στον αστυνομικό….
Και τότε συνέβη κάτι μαγικό. Μόλις του είπαν τι έχει συμβεί ο αστυνομικός είπε
…
Αστυνομικός:«Έλα βρε Αλέξανδρε, που είσαι τόσες ώρες;;;; η
μαμά σου σε ψάχνει παντού!!! Ξέρω που είναι, έλα να σε πάω»
Ο Αλέξανδρος έπιασε το χέρι του
αστυνομικού και τον ακολουθούσε… και πίσω του το παιδί από το σχολείο
Για ένα περίεργο λόγο ο
Αλέξανδρος δεν φοβόταν τώρα….
Αστυνομικός: Που ήσουν τελικά Αλέξανδρε; Τι έγινε; ρώτησε ο
αστυνομικός και ο ήρωας μας άρχισε να του λέει τι έχει συμβεί
Και τότε ο αστυνομικός του είπε:
«Όταν φοβόμαστε κάνου
Η αν το πάθεις σε κάποιο
κατάστημα ή στο λούνα παρκ, θα πας σε έναν υπάλληλο για να το πεις; Εντάξει
Αλέξανδρε;»
Και αν σου συμβεί στο δρόμο
συνέχισε ο αστυνομικός πάλι μπορείς να πάρεις από ένα καρτοτηλέφωνο το 100 ή το
116000 που εκεί είναι άνθρωποι που θα σε βοηθήσουν.
«Το 100 το γνωρίζω, τι είναι
όμως το 116000 ;» ρώτησε ο Αλέξανδρος
«Το 11600 είναι το Χαμόγελο του
Παιδιού… εκεί πάντα υπάρχουν άνθρωποι που ότι και να πάθεις, ότι και να σου
συμβεί θα σε βοηθήσουν. Και μπορείς να πάρεις τηλέφωνο οποιαδήποτε στιγμή και
χωρίς να έχεις λεφτά ή κάρτα. Απλά θα σηκώσεις το ακουστικό από το καρτοτηλέφωνο
και θα πατήσεις 116000. Θα ακούσεις παιδικά τραγουδάκια και
Αλέξανδρος: 116000 ,116000 ,116000 , Αλέξανδρος επαναλάμβανε
από μέσα του για να μην το ξεχάσει.
«Τι ανόητος, οι αστυνομικοί δεν
είναι για να πηγαίνουν τον κόσμο φυλακή είναι για να βοηθάνε τον κόσμο. Άδικα
τους φοβόμουν τόσο καιρό!
Και τότε ακούστηκε μια φωνή
«παιδί μου» και χιλιάδες φιλιά βρέθηκαν
στο πρόσωπο του Αλέξανδρου. Ήταν η μαμά του!
Μαμά:«Γιατί
Μαμά: «Σας ευχαριστώ πάρα πολύ» είπε η μαμά του Αλέξανδρου στην κυρία και
στον αστυνομικό.
«Τι έγινε Αλέξανδρέ μου; Πού ήσουν;» ρώτησε η μαμά
Και ο Αλέξανδρος σκέφτηκε όλα
αυτά που έγιναν. Και τι να έγινε άραγε η κυρία που πήγε να τον πάρει….
Αλέξανδρος:«Θα σου πω μαμά, θα σου πω… πά
Τέλος
Την ιστορία διηγήθηκε διαβάζοντας κάποια σημεία αλλά χωρίς να
δείχνει εικόνες το παπάκι ( η κυρία μας). Παρακολούθησαμε την
ιστορία με πολύ
μεγάλη προσοχή.
Μετά είδαμε τις φωτογραφίες και απαντήσαμε στις ερωτήσεις.
Μετά είδαμε τις φωτογραφίες και απαντήσαμε στις ερωτήσεις.
Όλοι ήμασταν ικανοί να απαντήσουμε σωστά. Μας έκαναν μεγάλη εντύπωση οι αριθμοί 100 και 116.000. Όλες οι κούκλες βοηθοί ήρθαν να αγκαλιάσουν , να πουν ένα γλυκό λόγο στο παπάκι και να του υποσχεθούν ότι πάντα θα είναι βοηθοί του!
Συμπλήρωσαν τα φύλλα εργασίας με
Α) το τι πρέπει να κάνω
2η Δραστηριότητα Οι χρήσιμοι αριθμοί.
Επειδή μας έκαναν μεγάλη εντύπωση οι αριθμοί 100 και 116.000,
μάθαμε για το "Χαμόγελο του παιδιού" και το έργο που επιτελεί
καθώς και για τις υπηρεσίες που προσφέρει η αστυνομία.
Αναγνωρίσαμε και σημειώσαμε αρχικά τους αριθμούς στο
διαδραστικό πίνακα.
Στη συνέχεια συμπληρώσαμε ατομικό φύλλο εργασίας.
3η Δραστηριότητα 2.3 Ο Κύβος
Φτιάχνου
Ο κύβος
Ο κύβος
Ο κύβος των συναισθημάτων: φόβος, χαρά, λύπη
Χωριστήκαμε σε ζευγάρια. Ρίξαμε τους κύβους και μετά από
ολιγόλεπτη σύσκεψη διηγηθήκαμε μια ιστορία που περιείχε αυτές
τις κάρτες. Η
νηπιαγωγός κατέγραψε την ιστορία.
Έτσι σε κάθε φύλλο εργασίας υπήρχε η ομαδική ιστορία και η
Η μητέρα συμμαθήτριάς μας, που είναι αστυνομικός, ήρθε στο
σχολείο μας και μας μίλησε για το τι πρέπει να κάνουμε σε
περίπτωση που για κάποιο λόγο βρεθούμε κάπου μόνα μας.
Επεσήμανε αυτά που έλεγε και η ιστορία.
Βασικά μηνύματα παραμυθιού και μηνυμάτων στα παιδιά ( από τον οδηγό του εκπαιδευτικού):
1. Μένουμε σταθεροί στη θέση μας. (σημείωση για εκπαιδευτικό: καθώς οι γονείς/κηδεμόνες μετακινούνται συνεχώς για να βρουν το παιδί, διευκολύνεται η διαδικασία εύρεσης τους όταν μένουν σταθερά σε ένα σημείο)
2. Φωνάζουμε… και ζητάμε βοήθεια από πολλούς/πολλές και όχι από ένα άτομο (το παιδί είναι μόνο του, δεν ξέρει κανένα. Η συμβουλή δεν μιλάμε σε ξένο μπορεί να μην είναι αποτελεσματική, διότι στο χώρο μπορεί να είναι μόνο ξένοι. Έτσι, για να μειωθεί ο κίνδυνος βλάβης του παιδιού από κάποιον ξένο, θα πρέπει να ζητήσει βοήθεια από πολλούς ταυτόχρονα. Για να το πετύχει αυτό, φωνάζει και μαζεύεται πολύς κόσμος.)
3. Έχουν κάθε δικαίωμα να λένε ΟΧΙ αν κάτι τα ενοχλεί και τα τρομάζει.
4. Οι αστυνόμοι βοηθάνε τα παιδιά, δεν τα πάνε φυλακή. (σημείωση για εκπαιδευτικό: καθώς στο πλαίσιο της διαπαιδαγώγησης τα παιδιά ακούνε συχνά την φράση «κάτσε καλά γιατί ο αστυνόμος θα σε πάει φυλακή» στόχος είναι να απενοχοποιηθεί η έννοια του αστυνόμου, καθώς σε περίπτωση εξαφάνισης μπορεί να χρειαστεί να συνεργαστεί μαζί του.)
Ακόμα μας μίλησε για τη δουλειά της αστυνομικού, μας είπε ότι
εκτός από να πιάνει κλέφτες, βοηθάει τους ανθρώπους που
χρειάζονται βοήθεια. Ότι βοηθάει τα παιδιά να βρουν την
οικογένεια τους και πόσο σημαντικό είναι να ξέρουν από μνήμης το
τηλέφωνο της μαμάς ή του μπαμπά και τη διεύθυνσή τους. Ακόμα
ότι μπορούν να ζητήσουν βοήθεια φωνάζοντας πολλούς ανθρώπους
μαζί, τους μίλησε για
τον αριθμό 100.
Παρατηρήσαμε τη στολή της αστυνομικού και περισσότερο τα
σήματα, η κάρτα και το καπέλο.
Ατομική εργασία:
«Ένας αστυνομικός στο σχολείο μας.» Τι σημαντικό μάθαμε, τι μας
έκανε εντύπωση!
3ο εργαστήριο: Το παπάκι πάει...
Στην δραστηριότητα αυτή εμείς με τις κούκλες μας βοηθήσαμε τον ήρωα «Πάκο» να βρει την μαμά του. Στην πραγματικότητα αυτά που μάθαμε στην προηγούμενη συνάντηση τα χρησιμοποιήσαμε για να βοηθήσουμε το παπάκι να βρει την μαμά του.
Συμμετέχουν οι: Πάκος (παπάκι), Μαμά Πάπια, Ξένος, Αστυνομικός. Κατά την διάρκεια του κουκλοθέτρου, το παπάκι, σε κάποια σημεία, θα απευθύνεται στις κούκλες των παιδιών προκειμένου να του δώσουν την σωστή κατεύθυνση. Η μουσική βοήθησε να γίνει παραστατικότερο το κουκλοθέατρο.
Ο Πάκος πήγε με τη μητέρα του στο παπιμάρκετ να αγοράσει πράγματα για τα γενέθλια του αλλά χάθηκε. Κοιτάζει δεξιά και αριστερά αλλά η μαμά του δεν ήταν εκεί. Ο διάδρομος άδειος. Το παπάκι τρόμαξε.
Διάλογος
Πάκο:
Τι πρέπει να κάνω τώρα
παιδιά;;
Να πάω να την βρω; Και
αν χαθώ και άλλο;
Να κρυφτώ; Μα πως θα
Να
εκεί που είμαι γιατί η μαμά μου εκεί θα
Βοηθήσαμε τον Πάκο να αποφασίσει για το τι θα κάνει με τον ξένο
και τον αστυνομικό.
Τελικά με τις σωστές οδηγίες ο Πάκο βρήκε τη μητέρα του και μας
φώναξε δυνατά!
Και εσείς παιδιά είστε όλοι καλεσμένοι στο πάρτυ μου!!
Στο πάρτυ πήγαμε όλοι! Ο Πάκος έσβησε το κεράκι της τούρτας και
όλοι χορέψαμε πολύ!
Συμπληρώσαμε φύλλο εργασίας: "Το παπάκι στο super market»
Βάζω στη σειρά τα πρόσωπα
– ζώα που συνάντησε.
Αφού χωριστήκαμε σε ομάδες δραματοποιήσαμε διάφορα σενάρια, και όλα τα παιδιά απαντήσαμε στην ερώτηση: "Τι θα έκανες αν....).
Έτσι είχαμε τι θα έκανες αν βρισκόσουν μόνος σου στη παιδική χαρά και σε πλησίαζε ένας άγνωστος, τι θα έκανες αν ήσουν μόνος στο super market ή στο δρόμο?
5ο εργαστήριο : Ας Μάθει και Η Μαμά με τον Μπαμπά
Τελειώνοντας το πρόγραμμα τα παιδιά του 26ου Νηπιαγωγείου
Χανίων με τη βοήθεια των βοηθών τους ( κούκλες που
κατασκεύασαν), κοινωνούν στο φίλο τους τον Ξενοφώντα (κούκλα
της τάξης), γνώσεις και δεξιότητες που απέκτησαν κατά τη
διάρκεια του προγράμματος.
Η συνέντευξη με τον Ξενοφώντα ηχογραφήθηκε και συμμετείχε σε ραδιοφωνική εκπομπή του Δικτύου Συνεργατικών Σχολείων Χανίων με την παιδαγωγική Φρενέ
Εδώ είναι η ραδιοφωνική εκπομπή
