για γονείς



Κατά τη διάρκεια ενός πολέμου τα παιδιά και οι νέοι έρχονται σε επαφή με σκληρές εικόνες και αγχωτικές καταστάσεις μέσω του διαδικτύου και χρειάζονται υποστήριξη για να «φιλτράρουν» σωστά τις πληροφορίες που λαμβάνουν. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αντιληφθούν τις ανασφάλειές τους και να μην τους αφήσουν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τις αγχωτικές ειδήσεις. Διαβάστε στο παρακάτω ενημερωτικό φυλλάδιο πως μπορείτε να μιλήσετε και να στηρίξετε τα παιδιά σε μία τέτοια κατάσταση. 




Δείτε το βίντεο "ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ WIFI"

https://youtu.be/zKAKT6YM2Ws




Νηπιαγωγείο. Πρέπει να μάθει να γράφει και να διαβάζει ένα παιδί από το Νηπιαγωγείο;

Μαρία Θεοφίλου, Σχολική Ψυχολόγος

Νηπιαγωγείο. Πρέπει να μάθει να γράφει και να διαβάζει ένα παιδί από το Νηπιαγωγείο;



Οι περισσότεροι γονείς, ξεκινώντας το παιδί τους το Νηπιαγωγείο, επιθυμούν να του προσφέρουν τα καλύτερα, ενώ έχουν αγωνία για το αν το παιδί τους θα καταφέρει να ανταποκριθεί σε όλα όσα θα του ζητηθούν σε αυτό τον νέο χώρο. Στο πλαίσιο της ολόπλευρης ανάπτυξης του παιδιού, ένας από τους ρόλους του Νηπιαγωγείου είναι η σταδιακή προετοιμασία και η προσαρμογή των παιδιών στις μελλοντικές απαιτήσεις που θα συναντήσουν στο Δημοτικό.

Σε τι, όμως, έγκειται η σωστή προετοιμασία; Ένα από τα θέματα που συζητείται αρκετά είναι το θέμα της Γραφής και της Ανάγνωσης.

http://www.paidiatros.com/paidi/mathisi-sxoleio/nipiagagogio-paidi-diavazi


Τα πολλά δώρα βλάπτουν


Ένα κακομαθημένο παιδί μπορεί να γίνει ένας ανικανοποίητος ενήλικας.


Κακομαθημένα παιδιά... σε ροζ και μπλε αποχρώσεις (1)Κακομαθημένα παιδιά... σε ροζ και μπλε αποχρώσεις (7)



http://prosholikiagogichanion.weebly.com/uploads/2/4/3/0/24300345/ta_%CE%B4%CF%8E%CF%81%CE%B1_.pdf








Τεχνικές ενίσχυσης του λεξιλογίου των

 παιδιών


Η ανάπτυξη του λεξιλογίου στα παιδιά είναι μια πρόκληση για τον γονιό και για τον δάσκαλο.Ας δούμε μερικούς πρακτικούς, εύκολους και ευχάριστους τρόπους ενίσχυσης του λεξιλογίου του παιδιού
http://eidikospaidagogos.gr/texnikes-anaptiksis-leksilogio/


Τεχνικές ενίσχυσης του λεξιλογίου των παιδιών







"Ο κανόνας του εσώρουχου":



 Η μέθοδος που προφυλάσσει 



τα παιδιά από τη σεξουαλική κακοποίηση!

Αποτέλεσμα εικόνας για Ο κανόνας του εσώρουχου":


Περίπου ένα στα πέντε παιδιά πέφτει θύμα κάποιας μορφής σεξουαλικής κακοποίησης ή βίας. Βοηθείστε να μη συμβεί αυτό στο δικό σας παιδί!

http://www.underwearrule.org/howto_gr1.asp





               Ασφάλεια στο Διαδίκτυο                









Εδώ θα βρείτε τον ενημερωτικό κόμβο


Ακόμα ο ενημερωτικός κόμβος της Ελληνικής Αστυνομίας περιέχει χρήσιμες πληροφορίες


Εδώ Πληροφορίες για ασφαλές διαδίκτυο από την ελληνική αστυνομία


Αυτό που θα συμβουλεύαμε εμείς σαν εκπαιδευτικοί , είναι να μην αφήνετε 

ΠΟΤΕ ΜΟΝΑ τους παιδιά αυτής της ηλικίας, να πλοηγούνται στο διαδίκτυο, ακόμα και στις 
πιο ασφαλείς σελίδες.


«Ασφαλής Χρήση του Διαδικτύου – Συνοπτικός οδηγός για τους μαθητές» αλλά και γονείς. από  s@ferinternet.gr

http://blogs.sch.gr/internet-safety/files/2010/12/Saferinternet_gr_Sinoptikos_Odigos_Pros_Mathites_Online_Version.pdf





"ψαλίδι"


Χρήσιμες πληροφορίες για το πως μπορούμε να μάθουμε στο παιδί μας να χρησιμοποιεί σωστά το ψαλίδι.


Φώτης Παπαναστασίου Ειδικός Παιδαγωγός www.eidikospaidagogos.gr/






 Oμαλή προσαρμογή και φοίτηση των 



παιδιών στο νηπιαγωγείο.





Καλωσορίζοντας γονείς και παιδιά στο μαγικό κόσμο του νηπιαγωγείου, θα θέλαμε να διαβάσετε έναν χρήσιμο οδηγό της συναδέλφου , νηπιαγωγος at Κορωπί, ο οποίος μπορεί να βοηθήσει στην ομαλή προσαρμογή και φοίτηση των παιδιών στο 

νηπιαγωγείο.


ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ





Οδηγός με βιβλία για παιδιά νηπιαγωγείου και όχι μόνο




¨Ενας οδηγός με βιβλία που μπορούμε να διαβάσουμε σε παιδιά νηπιαγωγείου και όχι μόνο.
Βιβλία που μπορούν να προσφέρουν όσα ανεκτίμητα προσφέρει η ανάγνωση ενός καλού 
βιβλίου ενώ συγχρόνως μπορούν να βοηθήσουν και την αντιμετώπιση δύσκολων 
καταστάσεων.

της νηπιαγωγού Μιχαηλίδου Βασιλικής.
παρουσίαση   νηπιαγωγείο βιβλία σε ρόδες










25 ( απίστευτες ) ερωτήσεις για να μάθετε 

από τα παιδιά 

"τι γίνεται" στο σχολείο!

Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;"   
"Καλά."
 "Πώς πήγε το σχολείο σήμερα;"
 "Καλά."
 "Πες και κάτι ακόμη βρε παιδάκι μου!"
 "Ε, τι άλλο να σου πω, καλά."   "Μια χαρά."

 Σας φαίνεται γνώριμος αυτός ο διάλογος; Αν όχι, είστε από τους "τυχερούς". Πολλά είναι τα παιδιά που με το γυρίζουν σπίτι αναμεταδίδουν με λεπτομέρειες όλη την ημέρα τους. Αν κάτι σας θυμίζει όμως τότε προφανώς τα παιδιά σας είναι στην κατηγορία εκείνων που θεωρούν το σχολείο προσωπική τους υπόθεση και δε μοιράζονται λεπτομέρειες, ή απλά ο τρόπος που πέφτει αυτή η ερώτηση είναι τόσο γενικός και αόριστος που πραγματικά δεν έχουν τι να πουν, ενώ κατά τα άλλα θα ήταν πρόθυμα!
 Η blogger Liz Evans, εκπαιδευτικός η ίδια, ήρθε αντιμέτωπη αρκετές φορές με τις μονολεκτικές, άδειες απαντήσεις "καλά", "μια χαρά" και άλλες παρόμοιες και αποφάσισε να κάνει μια λίστα πρωτότυπων και απρόσμενων ερωτήσεων που θα δελέαζαν τα παιδιά της να απαντήσουν. Έτσι, εκείνα θα το έβρισκαν διασκεδαστικό, θα της μετέφεραν πληροφορίες χωρίς να εχουν την αίσθηση ότι δίνουν αναφορά κι εκείνη σίγουρα θα γινόταν πιο ευχάριστη απέναντί τους. Συγχρόνως θα μάθαινε και όλα όσα θα ήθελε τόσο για την καθημερινότητά τους όσο όμως και για τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν τα παιδιά της όταν εκείνη δε θα ήταν παρούσα - ποιος ξέρει, ίσως και πολλά παραπάνω! Δείτε τη λίστα!
1. Ποιό ήταν το καλύτερο πράγμα που έγινε στο σχολείο σήμερα; (ποιό ήταν το χειρότερο;) 2. Πες μου κάτι που σήμερα σε έκανε να γελάσεις.
3. Αν μπορούσες να διαλέξεις, με ποιον θα καθόσουν μαζί στην τάξη; (με ποιον δε θα καθόσουν με τίποτα; Γιατί;)
 4. Ποιο σημείο (χώρος) του σχολείου είναι το πιο σούπερ;
 5. Πες μου μια περίεργη λέξη που άκουσες σήμερα. (Ή κάτι περίεργο που είπε κάποιος)
 6. Αν έπαιρνα τηλέφωνο τη δασκάλα σου απόψε, τι θα μου έλεγε για σένα;
 7. Με ποιον τρόπο βοήθησες κάποιον σήμερα;
8. Με ποιον τρόπο σε βοήθησε κάποιος σήμερα;
9. Πες μου κάτι καινούργιο που έμαθες σήμερα.
 10. Ποια στιγμή ήσουν πιο χαρούμενος σήμερα;
11. Ποια στιγμή βαρέθηκες πιο πολύ σήμερα;
12. Αν εμφανιζόταν ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο στην τάξη σου για να πάρει κάποιον, ποιος θα ήθελες να ήταν αυτός; (Γιατί;)
13. Με ποιον θα ήθελες να παίξεις στο διάλειμμα που δεν έχεις παίξει ποτέ ξανά μαζί του; 14. Πες μου κάτι καλό που έγινε σήμερα!
 15. Ποια λέξη είπε πιο πολλές φορές η δασκάλα σου σήμερα;
 16. Τι πιστεύεις οτι θα έπρεπε να κάνετε ή να μαθαίνετε για πιο πολλές ώρες στο σχολείο; 17. Τι θα έπρεπε να κάνετε ή να μαθαίνετε λιγότερο; Γιατί;
 18. Σε ποιον πιστεύεις οτι θα μπορούσες να φερθείς καλύτερα μέσα στην τάξη σου; (ενώ δεν το έχεις κάνει ενδεχομένως)
19. Πού κυρίως παίζεις στα διαλείμματα;
20. Ποιος είναι ο πιο αστείος μέσα στην τάξη σου; Γιατί;
21. Τι σου άρεσε πιο πολύ στο κολατσιό σου;
22. Αν ήσουν εσύ ο δάσκαλος αύριο, τι θα έκανες;
 23. Υπάρχει κάποιος στην τάξη που θα χρειαζόταν λίγο χρόνο εκτός ομάδας;
24. Αν μπορούσες να αλλάξεις θέση με κάποιον μέσα στην τάξη, με ποιον θα το διαπραγματευόσουν; Γιατί;
 25. Πες μου 3 διαφορετικές στιγμές που χρειάστηκε να χρησιμοποιήσεις το μολύβι σου σήμερα!
Όπως είναι φανερό, η λίστα μπορεί να μην τελειώσει ποτέ κι αυτό είναι σίγουρα καλό! Ας προσπαθήσουμε να είμαστε πιο κοντά στα παιδιά μας χωρίς κριτική, χωρίς (φανερό) έλεγχο, χωρίς κυνήγι και απόδοση ευθυνών. Ας γίνουμε λίγο πιο διασκεδαστικοί και ευχάριστοι και μέσα από αυτή μας τη στάση σίγουρα έχουμε μόνο να κερδίσουμε, εμείς, τα παιδιά μας και η σχέση μας με αυτά. Και θα δείτε οτι το παιχνίδι αυτό των ερωτήσεων θα τα εξιτάρει και θα το αποζητούν από μόνα τους! Οι απαντήσεις τους μπορεί να σας ξαφνιάσουν, να σας συγκινήσουν, να σας καταπλήξουν! Έως και να σας σοκάρουν, να είστε έτοιμοι! Φροντίστε να τα κοιτάτε στα μάτια, να μην ασχολείστε παράλληλα με κάτι άλλο και να μη ρίχνετε κλεφτές ματιές στο ρολόι γιατί η προσπάθεια θα καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία. Τα παιδιά θέλουν, αποζητούν, έχουν ανάγκη την προσοχή μας. Όπως και οι μεγάλοι άλλωστε, έτσι δεν είναι; Αν δείτε ότι δεν ανταποκρίνονται, μην τα παρατήσετε! Δοκιμάστε πάλι με κάποια πιο ενδιαφέρουσα ερώτηση και προτιμήστε την ώρα λίγο πριν τον ύπνο. Τότε που είναι στιγμές χαλάρωσης, εξομολογήσεων, αγκαλιάς και φιλιών. Προτρέψτε τα να κάνουν το ίδιο, να βρουν αντίστοιχες ερωτήσεις για εσάς. Τα παιδιά, όπως και ο καθένας ίσως, ανοίγονται πιο εύκολα όταν κάνουμε την αρχή εμείς. Αν τους πούμε πως πέρασε η δική μας μέρα, έχουμε πολύ περισσότερες πιθανότητες να μάθουμε για τη δική τους. Τι λέτε; Θα το δοκιμάσουμε; Και αλήθεια, τι άλλες ερωτήσεις θα προσθέτατε στη λίστα;
Επιμέλεια: Όλγα Χατζηχρίστου

 Πηγή: mikroimegaloi.gr




Πώς να δείχνετε στα παιδιά σας κάθε 

στιγμή την αγάπη σας!

Τα παιδιά μας έχουν ανάγκη να ξέρουν πόσο πολύ τα αγαπάμε. Ακόμα κι όταν μας τρελαίνουν, ακόμα κι όταν θυμώνουμε μαζί τους, ακόμα κι όταν κάνουν κάποιο λάθος πρέπει να ξέρουν πως η αγάπη μας για εκείνα δεν αλλάζει. Ακόμα κι όταν γιος μας βρίσκεται εκτός ομάδας σε ένα παιχνίδι, πρέπει να ξέρει πως η πιο σίγουρη ομάδα του θα είναι πάντα η οικογένειά του. Κι όταν την κόρη μας δεν την καλούν σε έναν χορό, δεν χρειάζεται να στεναχωριέται γιατί ο μπαμπάς της θα την περιμένει πάντα να χορέψουν αγκαλιά στο σαλόνι! Με άλλα λόγια, τα παιδιά μας πρέπει να ξέρουν ότι στην οικογένεια μας θα υπάρχει πάντα μία θέση για εκείνα, για να επιστρέφουν σε αυτήν όποτε νιώθουν την ανάγκη.
Πώς να κάνετε, λοιπόν, κάθε στιγμή τα παιδιά να νιώθουν ότι τα αγαπάτε...
1. Να χορεύετε.
2. Να τους λέτε ιστορίες από την ζωή σας. Από παιδικές σας περιπέτειες και νεανικές σας αναμνήσεις. Τι σκεφτήκατε την πρώτη φορά που είδατε τον σύντροφό σας. Πώς νιώθατε την ημέρα του γάμου σας και την ημέρα που το παιδί σας έμαθε ποδήλατο;
3. Να τα φιλάτε πάντα πριν κοιμηθούν.
4. Να τα αφήνετε (μερικές φορές) να ξαπλώνουν στο κρεβάτι μαζί σας.
5. Να τυπώσετε φωτογραφίες των παππούδων και των προπάππων σας και να μιλάτε στα παιδιά για εκείνος, προκειμένου να «χτίσετε» στο μυαλό τους την οικογενειακή σας ταυτότητα.
6. Να τα παίρνετε εσείς από το σχολείο.
7. Να τους μαθαίνετε να κάνουν πράγματα -να διαβάζουν, να δένουν τα κορδόνια τους, να πετυχαίνουν τον στόχο με τα βελάκια!
8. Να αναφέρεστε στην οικογένειά σας ως ομάδα.
9. Να δημιουργήσετε έναν οικογενειακό κωδικό ή μια χειρονομία που θα καταλαβαίνετε μόνο εσείς, για να επικοινωνείτε μεταξύ σας «μυστικά»! (αυτό μπορεί να είναι π.χ. το επώνυμό σας ανάποδα!)
10. Να κορνιζάρετε και να κρεμάτε φωτογραφίες των παιδιών στο σπίτι.
11. Να τα κάνετε μπάνιο με σαπουνάδες και παιχνίδια.
12. Να βλέπετε όλοι μαζί οικογενειακές φωτογραφίες και βίντεο.
13. Να τους λέτε ότι τα αγαπάτε. Πολύ.
14. Να τα βάζετε να ξαπλώνουν μπρούμυτα και να τρίβετε τις πλατούλες τους.
15. Να αφιερώνετε περισσότερο χρόνο στα οικογενειακά γεύματα, για να μπορείτε να συζητάτε μεταξύ σας.
16. Να βάζετε σημειώματα στο κολατσιό τους που να τους γράφετε αστεία ή τρυφερά λόγια!
17. Να τους διαβάζετε, και μάλιστα αγαπημένα βιβλία των δικών σας παιδικών χρόνων.
18. Να τα αφήνετε να γίνονται χάλια!
19. Να δημιουργήσετε ένα οικογενειακό σύνθημα ή μία θετική φράση, την οποία θα επιστρατεύετε στις δύσκολες στιγμές (π.χ. «αναζήτα την ομορφιά και την περιπέτεια - ζήσε με χαρά - κάνε μεγάλες σκέψεις - κάνε δύσκολα πράγματα - ζήσε με πάθος» ή «Μπορούμε να κάνουμε δύσκολα πράγματα»).
20. Ετοιμάστε ένα φαγητό ή ένα γλυκό που τρώγατε όταν ήσασταν παιδιά και μιλήστε γι'αυτό στα παιδιά σας (ποιος το έφτιαχνε τότε, γιατί σας άρεσε και πότε το τρώγατε).
21. Περάστε χρόνο στην φύση μαζί. Κάντε κάμπινγκ, ορειβασία, βόλτα με ποδήλατα, βαρκάδα, παρατηρήστε τα ζώα και τα πουλιά.
22. Κλείστε το κινητό!
23. Με την πάροδο των ετών δημιουργήστε οικογενειακές παραδόσεις για τα γενέθλια του κάθε παιδιού. Μπορείτε π.χ. να πηγαίνετε όλοι μαζί για φαγητό σε ένα συγκεκριμένο εστιατόριο ή να φουσκώνετε ένα μπαλόνι με ήλιο, να γράφετε την ηλικία του παιδιού και να το αφήνετε να πετά στον ουρανό μόλις σβήσει τα κεράκια της τούρτας.
24. Δημιουργήστε μαζί με τα παιδιά: Ψήστε, κάντε χειροτεχνίες, κατασκευές, πειράματα.
25. Φάτε κάτι που καλλιεργήσατε μαζί στον κήπο ή στην γλάστρα.
26. Διδάξτε τους πόσο φανταστικό είναι το σώμα τους και πόσα πράγματα μπορεί να κάνει.
27. Επιτρέψτε στα παιδιά κάποια βράδια να μένουν ξύπνια έως αργά -ή έστω σε ένα παιδί κάθε φορά- για να κάνετε πράγματα οι δυο σας μαζί του, π.χ. να κουβεντιάζετε τετ-α-τετ ή να παίζετε κάτι.
28. Μάθετε ένα τραγούδι όλοι μαζί, για να τραγουδάτε π.χ. στο αυτοκίνητο όταν ταξιδεύετε!
29. Θέστε στόχους μαζί.
30. Αφιερώστε μία μέρα κάθε εβδομάδα για να κάνετε κάτι διασκεδαστικό όλοι μαζί. Ακόμα κι αν δεν το καταφέρνετε κάθε εβδομάδα, προσπαθήστε όταν γίνεται να επιλέγετε μέρη που ξέρετε πως θα περάσει όλη η οικογένεια καλά ή κοντινές εκδρομές.
31. Αφήνετε τα παιδιά πού και πού να χάνουν την αίσθηση του χρόνου -και πάρτε μαθήματα ανεμελιάς, παρακολουθώντας πόση χαρά παίρνουν τα παιδιά από το παιχνίδι.
32. Παρατηρήστε τα άστρα μαζί.
33. Παρατηρήστε τα ενώ κοιμούνται και πείτε τους τι σας έκανε εντύπωση την επόμενη ημέρα.
34. Ζητάτε συγνώμη.
35. Αφιερώνετε κάποια βράδια για να βλέπετε όλοι μαζί ταινίες ή να παίζετε επιτραπέζια.
36. Δείξτε ενδιαφέρον για τα ενδιαφέροντά τους (ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι ο μπαμπάς θα παίξει με κούκλες κάποιες φορές).
37. Βγείτε για τρέξιμο όλοι μαζί.
38. Να δείχνετε την αγάπη σας στον άνδρα σας!
39. Να μοιράζεστε την πίστη σας (όποια κι αν είναι αυτή) με τα παιδιά σας.
40. Να τα ακούτε με ειλικρινές ενδιαφέρον όταν πονούν.
41. Να ψάχνετε και να βρίσκετε τα φυσικά τους ταλέντα.
42. Να λέτε όμορφα πράγματα για εκείνα στον άνδρα σας (ή σε κάποιον άλλον) όταν νομίζουν ότι δεν ξέρετε ότι σας ακούνε.
Να είστε βέβαιοι πως όσο θυμάστε καθημερινά να κάνετε τα παραπάνω, τα παιδιά σας δεν θα ξεχάσουν και δεν θα αμφιβάλλουν ποτέ για το πόσο πολύ τα αγαπάτε.










Πως θα κάνετε το παιδί σας να διαβάζει 



βιβλία






Πολύ συχνά οι γονείς λένε ότι το παιδί τους δεν διαβάζει εξωσχολικά βιβλία και ότι δεν ενδιαφέρεται για οτιδήποτε περιλαμβάνει ανάγνωση. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι έχει παρεξηγήσει την ανάγνωση, την έχει βαρεθεί λόγω  ή ότι δεν του έδειξε κάποιος την ομορφιά της ανάγνωσης!
Κάτι πολύ απλό που μπορείτε να κάνετε για να αλλάξετε σταδιακά την αρνητική στάση του παιδιού είναι να διαβάζετε εσείς μια ιστορία στο παιδί! Η καθημερινή ή έστω συχνή ανάγνωση βοηθά το παιδί:
- να ακούει την γλώσσα και να μαθαίνει νέες λέξεις
- να προσέχει την ώρα που διαβάζετε - να συγκεντρώνεται σε κάτι που ακούει
- να αγαπήσει το διάβασμα και τα βιβλία
- είναι μια συνήθεια που δυναμώνει το δεσμό ανάμεσα στο παιδί και τους γονείς (ναι μπαμπάδες μπορείτε κι εσείς να διαβάζετε με τα παιδιά σας!!)
- έρευνες έχουν δείξει ότι η καθημερινή συνήθεια δημιουργεί καλούς αναγνώστες στο μέλλον
- δείχνει τη θετική πλευρά της ανάγνωσης
Τα σωστά βήματα
1. Επιλέξτε ένα βιβλίο σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και την ηλικία του παιδιού ή ακόμα καλύτερα δώστε του την ευκαιρία να επιλέξει.
2. Συζητήστε για το εξώφυλλο, τον τίτλο, κάντε εικασίες για το τι μπορεί να περιέχει, μιλήστε για το συγγραφέα και για τους ήρωες του βιβλίου.
2. Ορίστε κάποια ώρα διαβάσματος του βιβλίου- συνήθως γίνεται το απόγευμα ή πριν τον ύπνο.
3. Διαβάστε κάθε μέρα, ακόμα και αν είναι μόνο για λίγα λεπτά.
4. Σταματήστε σε σημείο που να κάνει το παιδί να ανυπομονεί να ακούσει τη συνέχεια.
5. Να αλλάζετε τη φωνή σας σύμφωνα με το περιεχόμενο της ιστορίας, κάντε ανάλογες κινήσεις και γκριμάτσες, για να είναι "ζωντανή" η ανάγνωση σας.
6. Αν το βιβλίο περιέχει εικόνες, να τις δείχνετε στο παιδί καθώς διαβάζετε.
7. Μην διαβάζετε πολύ γρήγορα, απολαύστε την ώρα αυτή με το παιδί σας.
8. Συνδέστε τα γεγονότα της ιστορίας με πράγματα από την πραγματική ζωή, όταν είναι εφικτό. Συζητήστε για τις επιλογές του ήρωα, ρωτήστε τι θα έκανε το παιδί σας αν βρισκόταν στη θέση του ήρωα, για συναισθήματα που τυχόν προκαλούνται και γενικά για τα σημαντικά σημεία του βιβλίου.
9. Όταν τελειώσει ένα βιβλίο, ζητήστε από το παιδί να κάνει κριτική στο βιβλίο που διαβάσατε,να σας πει τι του άρεσε ή όχι και τι του έκανε εντύπωση. Μπορεί επίσης να ζωγραφίσει κάτι σχετικό και να πει την ιστορία περιληπτικά.
10. Να διαβάζετε διάφορα είδη βιβλίων π.χ. παραμύθια αλλά και διηγήματα.
paidagwgos.blogspot.gr Σοφία Τσιντσικλόγλου Ειδική Παιδαγωγός






Διδάσκοντας το παιδί σας μέσα από τα 

παραμύθια...



Η σημασία του παραμυθιού στην ανάπτυξη του λόγου

Όταν η μαμά λέει, κρατώντας το χέρι του παιδιού της και δείχνοντας την παλάμη και τα πέντε δακτυλάκια του, ένα ένα: «Να ένα περιβόλι, αυτός είναι ο περιβολάρης…» κλπ, τότε, λέει μια πρώτη ιστοριούλα, ένα πρώτο σενάριο και μεταφέρει εικόνες στο παιδί της

Η ανάπτυξη του λόγου αποτελεί μια πολυδιάστατη διαδικασία που μαθαίνεται σταδιακά με ρυθμό που διαφέρει από παιδί σε παιδί. Σημαντικό ρόλο παίζουν οι γονείς, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν πλήθος τρόπων για να βοηθήσουν στην γλωσσική τους ανάπτυξη. Μεταξύ αυτών και τα παραμύθια!

Η Λογοπαθολόγος και Συγγραφέας παιδικών βιβλίων Μαρία Ρουσοχατζάκη μας εξηγεί ότι «όταν θυμόμαστε, σκεφτόμαστε, ή ονειρευόμαστε, βλέπουμε στο μυαλό μας εικόνες. Είναι σαν να βλέπουμε μια ταινία, ένα σενάριο με αρχή, μέση και τέλος. Όσο πιο συγκροτημένη είναι η σειρά των εικόνων αυτών, του σεναρίου μας, τόσο πιο συγκροτημένη, οργανωμένη και ξεκάθαρη είναι η ανάμνηση, η σκέψη, η προσδοκία, το όνειρό μας.

Κι ενώ είμαστε σ’ αυτή τη νοητή διαδικασία παρέλασης εικόνων, ακούμε παράλληλα προτάσεις σ’ έναν εσωτερικό λόγο. Είναι, ας πούμε, οι υπότιτλοι των εικόνων μας, προτάσεις που συμπληρώνουν την οπτική αλληλουχία που έχουμε στο μυαλό μας.

Όταν θελήσουμε να μεταφέρουμε σε κάποιον άλλον αυτό που σκεφτόμαστε, τότε οι προτάσεις, οι λέξεις, έχουν απίστευτη, μοναδική σημασία για την πληρότητα της μεταφοράς αυτής.

H σχέση εικόνας-λόγου και “μεταφοράς” από πομπό σε δέκτη, από άνθρωπο σε άνθρωπο αρχίζει απλά, όταν το παιδί είναι πολύ μικρό….

Όταν η μαμά λέει, κρατώντας το χέρι του παιδιού της και δείχνοντας την παλάμη και τα πέντε δακτυλάκια του, ένα ένα: «Να ένα περιβόλι, αυτός είναι ο περιβολάρης…» κλπ, τότε, λέει μια πρώτη ιστοριούλα, ένα πρώτο σενάριο και μεταφέρει εικόνες στο παιδί της.

Η ιστοριούλα αυτή είναι με...  κατανοητό λεξιλόγιο και μικρές ολοκληρωμένες προτάσεις, με αντιστοιχία, δείχνοντας την παλάμη και τα δάκτυλα, που η μαμά αγγίζει καθώς μιλά, με φωνή λίγο τραγουδιστή και με έννοιες που επαναλαμβάνονται.

Το παιδί, μόλις τελειώσει η μαμά, ζητά επανάληψη, γιατί τα παιδιά λατρεύουν τις επαναλήψεις.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μυστικά της πετυχημένης μεταφοράς μιας πληροφορίας σ’ ένα παιδί και βέβαια με τον τρόπο αυτό μπαίνει σταδιακά η βάση της αφηγηματικής του ικανότητας.»

Αφηγηματική ικανότητα είναι να λέμε ιστορίες!...

«Όχι μόνον τις ιστορίες άλλων, αλλά πρωτίστως τη δική μας», σημειώνει η κ. Ρουσοχατζάκη : «Αυτά που σκεφτόμαστε, αυτά που μας συμβαίνουν, αυτά που ονειρευόμαστε, αυτά που νιώθουμε. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας.

Αφηγηματική ικανότητα είναι να μπορούμε να το κάνουμε αυτό με πληρότητα, σαφήνεια και ενδιαφέρον. Και είναι πιο εύκολο να το κάνουμε, όταν έχουμε μπει σ’ αυτήν τη διαδικασία από την παιδική ηλικία.

Αυτό επιτυγχάνεται, όταν έχουμε υπάρξει δέκτες σωστής αφήγησης και βέβαια, όταν έχουμε μάθει να κάνουμε αναδιήγηση.

Γιατί, όταν μάθουμε, πρέπει να μπορούμε να αναμεταδώσουμε την πληροφορία που δεχτήκαμε. Όσο πληρέστερη λοιπόν είναι η αναδιήγηση μας, τόσο καλύτερα φαίνεται ότι έχουμε κατανοήσει τη διήγηση που έχουμε ακούσει.

Ο προσεκτικός δέκτης, που συγκεντρώνεται και δεν αποσπάται, είναι πιο εύκολο να μάθει να αναδιηγείται καλύτερα και έτσι να γίνει καλύτερος αφηγητής.

Ο καλύτερος δέκτης «δημιουργείται», όταν μπαίνει στη διαδικασία να ακούει από νωρίς ιστορίες ολοκληρωμένες και δομημένες ορθά, με τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω. Και βέβαια, όταν καλείται να τις ξαναπεί, σιγά – σιγά.»

Αυτό σημαίνει «παραμύθια»! Παραμύθια που λέμε στα παιδιά.

Για να δούμε όμως μερικά στοιχεία ακόμη, όπως μας τα αναφέρει η κ. Ρουσοχατζάκη, για τη δομή του παραμυθιού και την αφηγηματική ροή: Ο ρυθμός στη διήγηση, η μελωδία και οι κατάλληλές παύσεις κατά τη διάρκειά της έχουν μεγάλη σημασία για την κατανόηση και αναπαραγωγή μιας ιστορίας.

Η εύκολη εικόνα, που συμβαδίζει με το λεκτικό ερέθισμα και δεν “πλατιάζει” με λεπτομέρειες, βοηθά επίσης στο πρώτο επίπεδο αφήγησης και αναδιήγησης. Το ίδιο και το λεξιλόγιο και η δομή της πρότασης: Αν αντιστοιχούν στην ηλικία ή το επίπεδο του παιδιού, τότε η ιστορία κατακτάται πιο εύκολα.

Οι όποιες παραπάνω πληροφορίες πρέπει να δίνονται στα παιδιά σταδιακά ώστε να μπορούν να αφομοιωθούν. Σε δεύτερο δηλαδή ή τρίτο επίπεδο αφήγησης – αναδιήγησης, αφού έχουν αφομοιωθεί τα βασικά [πρώτο επίπεδο].

Η βλεμματική επαφή πομπού και δέκτη προσθέτει όχι μόνο στο συναισθηματικό δέσιμο, αλλά και στην κατανόηση της κάθε πληροφορίας.

Ωστόσο, τα λεκτικά στοιχεία, αυτά καθ’ αυτά, και ο τρόπος που δίνονται, ανεξάρτητα από τη βλεμματική ή άλλη επαφή, μπορούν να είναι παντοδύναμα.

Σήμερα, που το παραμύθι περνά και σε ηλεκτρονική μορφή, όταν δοθεί κατάλληλα, μπορεί και πάλι να κάνει ισχυρή λεκτική–αφηγηματική προσέγγιση. Αντίθετα, τα παραμύθια μέσω DVD, ιδιαίτερα στις πολύ μικρές ηλικίες, συναρπάζουν μεν τα παιδιά και τα καθηλώνουν με τη δύναμη των εικόνων, των ήχων, της μουσικής, των εφέ, όμως δεν τα βοηθούν στην αφήγηση και αναδιήγηση, γιατί μία εικόνα είναι 1000 λέξεις, αλλά… δεν είναι λέξεις!

Το παιδί πρέπει να μάθει τις λέξεις για να μεταφέρει τις εικόνες του και βέβαια να κατανοήσει τις απαραίτητες έννοιες: “πρώτα, ύστερα, κατόπιν, μετά, στη συνέχεια, στο τέλος”, που διασφαλίζουν τη χρονική ροή και όχι να στέκεται αποσπασματικά σε στοιχεία που το εντυπωσιάζουν.

Υπάρχουν όμως εφαρμογές για ταμπλέτες και κινητά ακόμα και για παιδιά 2 ετών που προσφέρουν στην εξέλιξη του λόγου σε μικρές ηλικίες, που βοηθούν στην προαγωγή του ορθού λόγου και συγχρόνως διασκεδάζουν. Η Κοκκινοσκουφίτσα – με λίγα λόγια» είναι η νέα εφαρμογή (app) βασισμένη στο ομώνυμο παιδικό βιβλίο της κ. Ρουσοχατζάκη. Την εφαρμογή την κατεβάζεται δωρεάν και απευθύνεται σε παιδιά 2 – 4 ½ ετών. Σε αυτήν την ηλικία, τα παιδιά, ειδικά αν είναι ζωηρά, κινητικά και δραστήρια, δεν κάθονται εύκολα να προσέξουν τη ροή ενός παραμυθιού.

Σ΄αυτήν την έκδοση, παρουσιάζεται ακουστικά στο παιδί σε άμεση αντιστοιχία σκίτσου - λέξης.

H κ. Ρουσοχατζάκη σημειώνει ότι όσο αφηγούμαστε, όσο μιλάμε κι ακούμε, όσο ακούμε και μιλάμε, ο λόγος μας βελτιώνεται. Και βέβαια αυτό συμβαίνει κυρίως στα μικρά παιδιά, που ο λόγος εξελίσσεται και εμπλουτίζεται καθοριστικά. Η σημασία της αφήγησης και αναδιήγησης είναι αποφασιστική λοιπόν για την εξέλιξη του λόγου του.

Αλλά πέρα από αυτό, οι ιστορίες, τα παραμύθια πάντα κάνουν το παιδί πιο ευτυχισμένο!

Αλλά κι εμάς, όταν αυτές τις στιγμές τις μοιραζόμαστε μαζί του!






Ψείρες

Δεν υπάρχει γονιός που να μην έχει αναγκαστεί τουλάχιστον μία φορά να αντιμετωπίσει τον ενοχλητικό επισκέπτη των παιδικών κεφαλιών…Την ψείρα. Τουλάχιστον 1 στα 5 παιδιά θα έχει ψείρες κάποια στιγμή στη ζωή του.Υπάρχουν ευτυχώς εναλλακτικές που μπορούν να προλάβουν το κακό αλλά ίσως και να το αντιμετωπίσουν.

Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε τις ψείρες είναι να ακολουθείτε μία ρουτίνα προληπτικά ώστε ακόμη και να έρθουν σε επαφή τα παιδιά σας με άλλα παιδάκια που έχουν ψείρες, να μην κολλήσουν.


Προληπτικά μέτρα για να αποφύγετε τις ψείρες:
  • Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε τις ψείρες είναι να ακολουθείτε μία ρουτίνα προληπτικά ώστε ακόμη και να έρθουν σε επαφή τα παιδιά σας με άλλα παιδάκια που έχουν ψείρες, να μην κολλήσουν.

    Προληπτικά μέτρα για να αποφύγετε τις ψείρες:

    - Αν το παιδί σας έχει μακριά μαλλιά, φροντίστε να είναι πάντοτε δεμένα όταν πηγαίνει στο σχολείο. Έτσι δεν θα έρθουν σε επαφή με τα μαλλιά άλλων παιδιών που μπορεί να έχουν πάνω κόνιδες ψείρας.

    - Ρίξτε μία σταγόνα αιθέριο έλαιο λεβάντας στη χτένα του παιδιού. Το λαδάκι μένει στα μαλλιά και απωθεί τις ψείρες. (Παρόμοια δράση έχουν τα αιθέρια έλαια ευκαλύπτου, και δεντρολίβανου)

    - Συχνό χτένισμα με ψιλή χτένα ώστε αν έχει ήδη το κεφάλι του παιδιού κόνιδες, να απομακρυνθούν. Επιπλέον, μία φορά την εβδομάδα, τσεκάρετε το παιδί σας για κόνιδες στο κεφάλι, στο λαιμό, πίσω από τα αυτιά.

    - Μην αφήνετε το παιδί να χρησιμοποιεί βούρτσες, χτένες και καπέλα που ανήκουν σε άλλους.

    Αν λοιπόν «πέσει» η ψείρα στον γιακά του παιδιού σας μην πανικοβληθείτε! Να παραμείνετε καθησυχαστικοί μπροστά σε αυτό το εποχικό φαινόμενο, αφού πρόσφατη ελληνική επιδημιολογική μελέτη φανερώνει ότι το 70% των μαθητών δημοτικού θα κολλήσουν έστω και μια φορά στη ζωή τους ψείρες από τους συμμαθητές τους. 

Τι να κάνετε αν το παιδί έχει ψείρες:

Λούστε τα μαλλιά του με λάδι καρύδας ή ελαιόλαδο. Τα έλαια αυτά διαθέτουν λιπαρά οξέα που διαλύουν τα σώματα (εξωσκελετούς) των ψειρών και τις σκοτώνουν.


Στο κανονικό σαμπουάν το παιδιού, προσθέστε 3 κουταλιές ελαιόλαδο, 1 κουταλάκι λάδι τσαγιόδεντρου και 1 κουταλάκι λάδι ευκαλύπτου. Απλώστε το σαμπουάν στο κεφάλι του παιδιού, σκεπάστε τα μαλλιά του με μία πλαστική σακούλα και αφήστε για μισή ώρα. Ξεπλύνετε και χτενίστε πάλι με ψιλή ειδική χτένα για ψείρες.

Στο εμπόριο υπάρχουν διάφορα τοπικά αντιφθειρικά όπως οι φυσικές πυρεθρίνες και πυρεθροειδή, το μαλαθείον, το lindane και το benzyl alcohol, τα οποία προορίζονται για παιδιά άνω των δύο ετών.


Ακολουθήστε προσεχτικά τις οδηγίες του κατασκευαστή για την εφαρμογή των τοπικών σκευασμάτων. Τυπικά λούζετε το κεφάλι του παιδιού, ξεπλένετε και στεγνώνετε με μια πετσέτα. Απλώνετε το αντιφθειρικό σε όλο το τριχωτό της κεφαλής και το αφήνετε για 10 λεπτά, κατόπιν ξεπλένετε καλά με νερό. Μόνο τομαλαθείο πρέπει να παραμείνει στο τριχωτό της κεφαλής για 8-12 ώρες. Μία δεύτερη εφαρμογή απαιτείται για τις πυρεθρίνες, τα πυρεθροειδή και το benzyl alcohol 7-10 ημέρες μετά την πρώτη.


Στο μεσοδιάστημα θεραπείας δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σαμπουάν με conditioners και δεν πρέπει να γίνεται στέγνωμα των μαλλιών με σεσουάρ. Το ξύδι, τα conditioners και ο ζεστός αέρας αδρανοποιούν το αντιφθειρικό που έχει παραμείνει στην τρίχα.

  • Πλην της τοπικής αγωγής, οι μαξιλαροθήκες, τα σεντόνια και οι πετσέτες που ήρθαν σε επαφή με τα μαλλιά καθώς και οι βούρτσες και χτένες που χρησιμοποιήθηκαν πρέπει να πλυθούν με ζεστό νερό.
Θερμοκρασία νερού 55 o C καταστρέφει την ώριμη ψείρα, τις νύμφες και τα αυγά σε 5 λεπτά.
  • Το στεγνό καθάρισμα (καθαριστήριο) δεν θεωρείται αποτελεσματικό.

  • Οτιδήποτε δεν πλένετε (λούτρινα κουκλάκια κ.τ.λ.) πρέπει να απομονώνεται σε πλαστική σακούλα για 12-14 ημέρες.
Πηγή: healthtimes






Πώς επηρεάζουν οι υψηλές προσδοκίες 

των γονέων τα παιδιά;


Οι προσδοκίες των γονέων μπορεί να έχουν ισχυρή επίδραση στη συμπεριφορά του παιδιού. Ενώ οι υγιείς και ρεαλιστικές προσδοκίες ενθαρρύνουν την επιτυχία των παιδιών, οι εξωπραγματικά υψηλές προσδοκίες τα οδηγούν στην αποτυχία. Αυτές οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες μπορεί επίσης να προκαλέσουν άγχος και απογοήτευση, όταν ένα παιδί δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους στόχους που έχουν θέσει οι γονείς του αντί για εκείνο. Ομοίως, οι χαμηλές προσδοκίες καθιστούν δύσκολο για τα παιδιά να αναπτύξουν στο μέγιστο τις δυνατότητές τους.

Πιο συγκεκριμένα:
 ● Οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες των γονέων συχνά πηγάζουν από την δική τους ανατροφή. Οι γονείς συχνά προσπαθούν να μεταδώσουν στα παιδιά τα ανεκπλήρωτα όνειρα της παιδικής ηλικίας τους, θέτοντας υψηλές προσδοκίες για εκείνα, με βάση τις δικές τους εμπειρίες και όχι τις ανάγκες των παιδιών τους. Σε γενικές γραμμές, οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν τις μοναδικές ανάγκες και τις δυνατότητες των παιδιών τους, καθώς και να διδάσκουν την αξία της αυτογνωσίας όσον αφορά τον καθορισμό των προσδοκιών. 

● Οι προσδοκίες των γονέων για τα παιδιά τους μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αντιλαμβάνονται τις δικές τους ικανότητες και δυνατότητες. Για παράδειγμα, εάν οι γονείς έχουν διαφορετικές προσδοκίες για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται τα κορίτσια και τα αγόρια, τα παιδιά θα εσωτερικεύσουν αυτές τις προσδοκίες συμπεριφοράς. Αν και οι προσδοκίες αυτές των γονέων μπορεί να έχουν θετικό αντίκτυπο σε ορισμένες περιπτώσεις, έχουν επίσης τη δυνατότητα να επηρεάσουν αρνητικά την αντίληψη ενός παιδιού για τον εαυτό του.

 ● Οι προσδοκίες των γονέων αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της πειθαρχίας στα παιδιά. Όταν συνδυάζονται με αγάπη και υποστηρικτική στάση, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να μάθουν τα ήθη, τις κοινωνικές δεξιότητες, τις δεξιότητες μελέτης και άλλα εργαλεία που θα χρειαστούν για να επιτύχουν στο σχολείο και στην κοινωνία. Ωστόσο, για τις προσδοκίες που οδηγούν σε θετικές συμπεριφορές, οι κανόνες των γονέων πρέπει να είναι κατάλληλοι για την ηλικία και το επίπεδο ωριμότητας του παιδιού. Εάν υπερβαίνουν κατά πολύ τις ικανότητες του παιδιού, αυτό μπορεί να τους δημιουργήσει άγχος και ανυπότακτες συμπεριφορές. Οι προσδοκίες των γονέων μπορεί να έχουν ισχυρή, θετική επίδραση στην ακαδημαϊκή επιτυχία των παιδιών. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από το Harvard Family Research, ο καθηγητής William H. Jeynes διαπίστωσε ότι οι προσδοκίες επηρεάζουν την ακαδημαϊκή επίδοση των παιδιών περισσότερο από τους άλλους τύπους συμμετοχής των γονέων στη ζωή τους. Έτσι, η θέσπιση υγιών ακαδημαϊκών προσδοκιών και η επικοινωνία αυτών στα παιδιά μπορεί να αποτελέσει σημαντικό κλειδί για την επιτυχία των παιδιών στο σχολείο.
 Άρθρα της Μαρία Ιωαννάτου

 Πηγή: infokids.gr





10 τρόποι για να «ξεκολλήσετε» το παιδί 

από τα videogames!







Η αγάπη των παιδιών για τα videogames κάποιες φορές αγγίζει τα όρια της εμμονής. Κι όμως υπάρχουν τρόποι να παρέμβετε στην εμμονή τους. 
  • Καθορίστε εσείς πόσος χρόνος είναι αποδεκτός για να αφιερώνει το παιδί σας στα videogames Αποφασίστε ένα αποδεκτό χρονικό διάστημα που θα παίζουν για κάθε ημέρα ή για την εβδομάδα. Μερικοί γονείς περιορίζουν τα videogames στη μια ώρα την ημέρα, ενώ άλλοι τα απαγορεύουν εντελώς κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και τα επιτρέπουν μόνο για λίγες ώρες τα Σαββατοκύριακα. Πολλοί αναπτυξιολόγοι υποστηρίζουν ότι ο χρόνος που μπορούν να περνούν τα παιδιά μπροστά από την οθόνη της τηλεόρασης ή του υπολογιστή δε θα πρέπει να ξεπερνάει την 1 ώρα την ημέρα.
  •  Παρακολουθήστε κατά πόσο τηρεί τους χρόνους που του βάλατε Αν το όριο σας είναι μία ώρα την ημέρα και το παιδί σας διαθέτει τρεις ώρες, βάλτε του νέα όρια. 
  • Αποφύγετε να το αποσπάσετε βίαια από το videogame Δηλαδή μην καταργήσετε τελείως τον υπολογιστή, ούτε να τραβήξετε βίαια τα καλώδια. Αυτές οι συγκρουσιακές μέθοδοι συνήθως έχουν αντίθετα αποτελέσματα, μια που δείχνουν ότι κατηγορείτε το παιδί ότι δεν έχει αυτοέλεγχο. Τραβώντας το βύσμα, ίσως το παιδί απευθυνθεί κάπου αλλού, ίσως στο σπίτι ενός φίλου όπου o έλεγχος είναι λιγότερο αυστηρός. 
  •  Παίξτε ένα videogame μαζί με το παιδί Αφήστε το παιδί σας να σας δείξει πώς παίζεται το αγαπημένο του βιντεοπαιχνίδι. Μπορεί να το βρείτε ευχάριστο, προκλητικό ή βαρετό. Σε κάθε περίπτωση δείχνετε όμως στο παιδί ότι είστε ανοιχτόμυαλοι και πρόθυμοι να δοκιμάσετε κάτι νέο. Μετά από μια συνεργασία στο παιχνίδι, το παιδί θα φανεί πιο πρόθυμο να συζητήσετε για το χρόνο που αφιερώνει σε αυτό. 
  • Ασχοληθείτε με το να βρει το παιδί εναλλακτικές και πιο δημιουργικές δραστηριότητες Είναι πιο πιθανό να ανταποκριθεί το παιδί θετικά για κάποιες εναλλακτικές δραστηριότητες, αν τους προτείνετε κάποιες που έχει και το ίδιο εκδηλώσει ενδιαφέρον.
  •  Ελέγχετε καθημερινά αν το παιδί Για παράδειγμα, για το αν έχει ολοκληρώσει τα μαθήματα του πριν ασχοληθεί με τα video games.
  • Τοποθετήστε το σύστημα βιντεοπαιχνιδιών σε ένα οικογενειακό δωμάτιο, ή κάπου που θα είναι σε θέση να το επιβλέπετε ενώ παίζει Έτσι θα είναι ευκολότερο για εσάς να επιβάλλετε τους κανόνες, και για το παιδί σας να τους ακολουθήσει. Αντίθετα τοποθετώντας μια κονσόλα παιχνιδιών στο υπνοδωμάτιο του παιδιού είναι σαν να του δίνετε τη δυνατότητα να παίζει όσο και όποτε θέλει. 
  •  Προσπαθήστε να έχετε κοινές δραστηριότητες με το παιδί Πηγαίνετε για μια βόλτα με τα πόδια ή το ποδήλατο, παίξτε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, φτιάξτε μαζί ένα παζλ ή λύστε παρέα ένα σταυρόλεξο. 
  •  Ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετάσχει σε υπαίθριες δραστηριότητες με άλλα παιδιά Ποδήλατο, βόλτες, ποδόσφαιρο, σινεμά, είναι σαφώς καλύτερες δραστηριότητες από το οποιοδήποτε video game. 
  •  Ενημερωθείτε σχετικά με τα προειδοποιητικά σημάδια του εθισμού βιντεοπαιχνιδιών σε παιδιά Μερικά παιδιά είναι πιο επιρρεπή από άλλα στο να αναπτύξουν κάποιο εθισμό με τα video games. Παρατηρήστε αν το παιδί συμμετέχει και σε άλλες δραστηριότητες, ή με την πρώτη ευκαιρία αποσύρεται για να παίξει. Προσοχή, μη βγάζετε εύκολα συμπεράσματα. Υπάρχουν και παιδιά που απλώς βαριούνται και βρίσκουν καταφύγιο στα παιχνίδια αυτά. Ωστόσο ένα κοινό σύμπτωμα του εθισμού είναι όταν το παιδί δείχνει να χάνει το ενδιαφέρον τους για μια δραστηριότητα που αγαπούσε πολύ κάποτε. Αξιολογήστε τη συμπεριφορά του, δείτε αν γίνεται οξύθυμο, κυκλοθυμικό και αν παρατηρήσετε κάποια ενοχλητικά συμπτώματα, επικοινωνήστε με κάποιον ειδικό.

Πηγή:  imommy.gr


8 απλοί τρόποι για να κάνουμε τα παιδιά 

να μας ακούν!





8 απλοί τρόποι για να κάνουμε τα παιδιά να μας ακούν!
Από: Ελένη Χαδιαράκου 







Συχνά τα παιδιά όχι μόνο δεν υπακούν, ούτε καν ακούν τι τους λέμε -είτε από αφηρημάδα, είτε επειδή είναι απορροφημένα με κάποιο παιχνίδι. Όμως υπάρχουν κάποια τρικ που θα μας βοηθήσουν να ακουστούμε!

1. Αιφνιδιάστε τo!
Όλοι οι γονείς επαναλαμβάνουν κάποιες συγκεκριμένες φράσεις όπως «σήκω», «φόρεσε τα παπούτσια σου», «μην λες κακές κουβέντες», «μην βγάζεις το μπουφάν σου». Είναι φυσικό όταν ακούν τα ίδια κάποια στιγμή να τους φαίνονται βαρετά. Αν τα αιφνιδιάσετε με κάποιες εναλλακτικές  προτάσεις όπως: «μωρό μου, έχω κάτι σημαντικό να σου πω…δεν θα ξαναμιλήσεις άσχημα», ίσως το μήνυμα καταγραφεί πιο εύκολα.   
2. Κάντε μια προσπάθεια να κατανοήσετε τον κόσμο του!
Τα παιδιά έχουν μάθει να παίρνουν από εσάς μόνον οδηγίες που αφορούν καθήκοντα που έχουν. «Διάβασε», «ήρθε η ώρας για πιάνο», «έφαγες;» Ποτέ όμως δεν ενδιαφερόμαστε για το τι κάνει το χάμστερ, πως ντύθηκε η νέα τους πριγκίπισσα, ή πως νιώθει ο δεινόσαυρός τους. Αν ξεκινούσαμε με μια πιο σουρεαλιστική ερώτηση όπως «τι διαβάσατε σήμερα ο δεινόσαυρος κι εσύ;», που σημαίνει ότι ενδιαφερόμαστε για τον κόσμο του, ίσως να μας κάνει τη χάρη να μας αποκαλύψει αν έφαγε.   
3. «Κοίταξε με λίγο»
Πριν του υποβάλετε μια ερώτηση κοιτάξτε αν η προσοχή του είναι στραμμένη αλλού. Ζητήστε του να σας κοιτάξει. Είναι ένας πολύ αποτελεσματικός και γρήγορος τρόπος να του πείτε αυτό που θέλετε. Προσοχή, όμως το άγγιγμα δεν σημαίνει τράβηγμα, ούτε σπρώξιμο. Οι άγριες χειρονομίες μπορεί να φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα. 
4. Αγγίξτέ το
Αγγίξτε το χέρι του πριν του μιλήσετε, ώστε να προλάβει να αποσπαστεί από αυτό που ήδη κάνει. Γονατίστε στο ύψος του, κοιτάξτε το στα μάτια. Χαμογελάστε και μιλήστε του φιλικά. Οι άνθρωποι όλων των ηλικιών συνεργάζονται πολύ πιο εύκολα όταν έχουν απέναντί τους ένα ζεστό χαμόγελο και έναν φιλικό τόνο φωνής.   
5. «Τι είπα;»
Ζητήστε από το παιδί, (ευγενικά και όχι απειλητικά) να επαναλάβει τι του είπατε, ώστε να είστε βέβαιη ότι το άκουσε. Η επανάληψη θα το βοηθήσει να εμπεδώσει την εντολή σας.  
6. Κάντε το να γελάσει
Υποβάλετε την ερώτηση (ή την εντολή) με μια φωνή καρτούν ή με μια ξενική αστεία προφορά. Τα παιδιά είναι πάντα ανοιχτά στις πλάκες. Επίσης ζητήστε του να σας απαντήσει με την ίδια φωνή. Αυτή η «συνωμοτική» συνεννόηση, μπορεί να γίνει ένας κοινός σας κώδικας επικοινωνίας, ώστε να μαθαίνετε καθημερινά τα νέα του. 
7. Δώστε σύντομες. ξεκάθαρες και συγκεκριμένες οδηγίες
Αν αρχίσετε την πρόταση σας μακρηγορώντας και με μακρόσυρτη φωνή, τότε είστε χαμένες εξ αρχής. α παιδιά δεν μπορούν τις εκτενείς αναλύσεις και τις μακροσκελείς εξηγήσεις. Βαριούνται και αποσπάται εύκολα η προσοχή τους. «Αυτό το παιχνίδι». «Τρώμε στις εννιά». «Πάρτε τα μπουφάν» είναι προτάσεις που μπορούν να κατανοήσουν και να ανταποκριθούν.  
8. Χρησιμοποιήστε μέχρι επτά λέξεις. 
Τόσες είναι αυτές που μπορούν να αποθηκεύσουν τα νήπια. «Τρία – δύο – ένα…κρεβάτι» ή «Πλύσιμο χέρια-τραπέζι»
Πηγή:  imommy.gr